Dutch design am Rhein
Op 2,5 uur rijden van Rotterdam liggen niet alleen Groningen of Maastricht maar ook steden zoals Monheim am Rhein. Dichtbij en toch zo anders. Het cultuurverschil fascineert ons. De manier van werken ook. De kans om met burgers een co-creatie aan te gaan laten wij hoe dan ook niet liggen. Voegt onze Nederlandse manier van denken iets toe of zijn wij, zoals de Duitsers zouden zeggen, te “locker”, oftewel te nonchalant en te conceptueel?
Monheim am Rhein is booming. Met het groter wordende zelfvertrouwen acht de stad de tijd rijp om haar ambities ruimtelijk te vertalen. De gemeente wil ideeën verkrijgen over het bouwblok tegenover het stadhuis. Hiervoor nodigt zij drie bureaus uit voor een ‘Gutachterverfahren’; een meervoudige opdracht met collectieve sparringsmomenten en bewonersparticipatie.
Naast een verdichtingsopgave met woningen en winkels vraagt de Gutachterverfahren ook na te denken over de confrontatie tussen het kleinstedelijke centrum en de naoorlogse woonwijk ernaast. Een hoofdweg scheidt de twee en heeft een enorme negatieve impact op de bewoners.
Met ons concept van een ‘Parkway’ geven wij de openbare ruimte een flinke belevings- en kwaliteitsimpuls. In ons bouwblok leggen wij de nadruk op de open ruimte: tegenover het busstation positioneren wij een voetgangersvriendelijk stadsplein en op de kleinschalige woonbebouwing reageren wij met een prettig woonhof. Alles staat in dienst van het sociale leven in de stad.
Wij geloven stellig in de waarde van samenzijn en communicatie. Wij geloven in een inclusieve samenleving. Hiervoor moeten wij ruimte scheppen én vormen. Ons eigenwijze aanpak en Nederlandse manier van denken worden door de inwoners van Monheim am Rhein gewaardeerd. Ons open vizier, helder concept en gedifferentieerde uitwerking vinden ze bijzonder en prettig. Er is dan ook veel aandacht in de pers voor ons plan.
Uiteindelijk geeft de gemeente voorkeur aan een plan van een ander bureau. Het feit dat wij géén ondergrondse parkeer-garage voorstellen vindt Monheim redelijk onbegrijpelijk. En ons idee om een stadsplein aan te leggen stuit op gemeentelijke weerstand. 'Waar is de klassieke begrenzing van deze ruimte'? Een retorische vraag waarop wij het antwoord schuldig blijven. Wij geloven in stedelijke ruimten met een sociale functie en een eigentijdse uitstraling. Zijn we dan toch wel 'te locker'?
