belang van toegankelijkheid

In het kader van ‘Ervaar Waldeck’ hebben wij experts gesproken met specifieke kennis over sociale aspecten, de fysieke ruimte of technologische aspecten. Hieronder een kleine samenvatting over de definitie ‘toegankelijkheid’.

Jan Brinkers, beleidsadviseur bij KBO-PCOB, heeft het liever over ‘doorgankelijkheid’ dan toegankelijkheid. ‘De openbare ruimte is bestemd om van A naar B te gaan. Als dat heel moeilijk is doordat er auto’s dubbel geparkeerd staan of onvoldoende rustruimtes zijn is dat dus weinig toegankelijk. Soms gebruik je die openbare ruimte heel lang maar je gaat altijd weer ergens naar toe. Het kan ook van A terug naar A zijn. Het is een place-to-be en dat moet prettig, comfortabel en veilig zijn.’

‘Wat veel ouderen tegen komen’, vervolgt Jan Brinkers, ‘is dat de voorzieningen die zij in hun buurt hadden verder weg zijn. De afstand van A naar B is heel groot geworden. Dat maakt het gebruik lastiger.’ Rik Moonen, oprichter van Stadstrainers, draait dit iets om: ‘Voor iedere oudere is hoe ze de wijk gebruiken en beleven heel verschillend maar je merkt per leeftijd wel dat de reikwijdte van iemand kleiner wordt.’

Ouderen hebben volgens Rik Moonen wel een reden nodig om uit huis te komen. ‘Je kan de buitenruimte wel aanpassen, toegankelijker maken, maar dat maakt het niet dat mensen meer redenen hebben om uit huis te komen. Die reden is wel te creëren.’ ‘Ik denk wel dat als de omgeving goed is ingericht, mensen eerder naar buiten gaan en elkaar ontmoeten.’ Zegt Jan Brinkers. Plekken op straat waar je even een praatje kan maken zijn dus belangrijk. ‘De Moskee is een ontmoetingsplek en een bankje op het plein is een ontmoetingsplek. Het kan zo simpel zijn als koffiedrinken bij de Jumbo.’ Zegt Rik Moonen. Jan Brinkers denkt er hetzelfde over. ‘Voor ouderen is het soms belangrijk om naar die winkel te kunnen gaan. Er zijn ouderen die elke dag gaan. Budgettair zou een keer per week beter zijn, maar ze gaan om anderen te ontmoeten. Kopje koffie drinken, praatje maken met de caissière. En dat je ook opgemerkt wordt.’

Bram Terpstra, regiomanager bij De Zijlen, vindt dat je toegankelijkheid niet alleen op ouderen moet insteken. ‘Een veilige wijk is voor iedereen interessant. Niet alleen voor de kwetsbare. Iedereen doet mee, alleen in andere mate.’ Jan Brinkers beaamt dit. ‘De overheid kiest dan wel voor die senioren, maar als zij dan iets bouwen dat alleen geschikt is voor die senioren, doen ze het niet goed. Dat geldt natuurlijk ook voor de omgeving.’