Kijkdoos voor participatie

Als ontwerpers zijn wij erin getraind om ontwikkelingen van bovenaf te zien en in ons hoofd te vertalen naar 3D beelden en een gevoel van de ruimte en de beleving daarvan op te roepen.

Voor mensen die niet uit ons vakgebied komen is dit lastiger. Ze zien verschillende vlakken en kleuren die van alles betekenen maar weinig zeggen over de beleving van een plek en die lastig is te koppelen aan hun kennis en gevoel van de desbetreffende plek.

Daarom gebruiken wij vaak maquettes om onze voorstellen te bespreken. Maar hier is het merendeel geneigd om van bovenaf te kijken. Fijn voor het overzicht, maar niet hoe je de nieuwe ontwikkeling ooit zal ervaren. Mensen aansporen om door de knieën te zakken geeft ze een totaal ander perspectief.

Voor het project aan de Nijmeegseweg zijn we een stap verder gegaan om de bewoners te prikkelen – te verplichten bijna - om het plan te bekijken vanaf ooghoogte beleving: We hebben de maquette omgetoverd tot een kijkdoos. Door de maquette in te pakken en aan de zijkant enkele kijkgaten te maken werden de bewoners verplicht om het ontwerp vanuit een andere invalshoek te bekijken. Dit bracht een andere discussie op gang dan voorheen. Het ging niet over hoogtes en massa, maar over zichtlijnen, beleving en bomen.

En natuurlijk, aan het eind hebben we op verzoek toch even de deksel van de kijkdoos opgetild. Behoefte aan overzicht blijft.